ویلیام ال کالی جونیور، که به عنوان یک ستوان ارتش ایالات متحده، سربازانی را رهبری می کرد که صدها غیرنظامی ویتنامی را در کشتار مای لای، بدنام ترین جنایت جنگی در تاریخ نظامی مدرن ایالات متحده، کشتند، درگذشت. او 80 ساله بود.
واشنگتن پست روز دوشنبه با استناد به گواهی فوت کالی در 28 آوریل در یک آسایشگاه در گینزویل، فلوریدا درگذشت. وزارت بهداشت فلوریدا در شهرستان آلاچوا بلافاصله به درخواستهای آسوشیتدپرس برای تأیید پاسخ نداد.
کالی از زمانی که در دادگاه نظامی در سال 1971 محکوم شد، دهها سال در گمنامی زندگی کرده بود. او تنها کسی از 25 مردی بود که در ابتدا متهم به قتل عام جنگ ویتنام بودند.
در 16 مارس 1968، کالی سربازان آمریکایی را از شرکت چارلی، بخشی از لشکر 23 پیاده نظام، در مأموریتی برای مقابله با نیروهای زبده ویت کنگهای دشمن رهبری کرد.
در عوض، سربازان ظرف چند ساعت 504 غیرنظامی غیرنظامی را که عمدتاً زنان، کودکان و مردان مسن بودند، در مای لای و یک شهر مجاور کشتند.
مردان خشمگین بودند زیرا دو روز قبل از آن، یک تله انفجاری یک گروهبان را کشته، یک سرباز را کور کرده و چند نفر دیگر را در حالی که شرکت چارلی در حال گشت زنی بود مجروح کرده بود.
سربازان در نهایت در مقابل هیئت تحقیق ارتش ایالات متحده شهادت دادند که قتل ها اندکی پس از اینکه کالی اولین جوخه شرکت چارلی را در همان صبح به مای لای هدایت کرد آغاز شد.
برخی سرنیزه شدند. خانواده ها در پناهگاه های بمب جمع شده و با نارنجک های دستی کشته شدند.
غیرنظامیان دیگر در یک گودال زهکشی به قتل رسیدند. تجاوز گروهی به زنان و دختران
خبر این کشتار تا بیش از یک سال بعد علنی نشد.
و در حالی که کشتار مای لای بدنام ترین قتل عام در تاریخ نظامی مدرن ایالات متحده بود، اما یک انحراف نبود. تخمین زده می شود که تعداد غیرنظامیان کشته شده در طول جنگ زمینی ایالات متحده در ویتنام از 1965 تا 1973 بین 1 تا 2 میلیون نفر باشد.
سوابق نظامی ایالات متحده که برای سه دهه حفظ شده اند، 300 مورد دیگر را توصیف می کنند که می توانند جنایات جنگی تلقی شوند.
مای لای به خاطر آمار تکاندهنده کشتههایش در یک روز، عکسهای تکاندهنده و جزئیات وحشتناکی که توسط تحقیقات یک ارتش عالی رتبه ایالات متحده فاش شد، متمایز بود.
کالی در سال 1971 به قتل 22 نفر در جریان یک جنایت محکوم شد. او به حبس ابد محکوم شد، اما فقط سه روز را سپری کرد زیرا رئیس جمهور ریچارد نیکسون دستور کاهش مجازات او را صادر کرد. او سه سال را در حصر خانگی گذراند.
پس از آزادی، کالی در کلمبوس ماند و قبل از نقل مکان به آتلانتا در جواهرفروشی پدرشوهرش مشغول به کار شد، جایی که از تبلیغات پرهیز کرد و مرتباً درخواست خبرنگاران برای مصاحبه را رد کرد.
در سال 2009، کالی به درخواست یکی از دوستانش هنگام سخنرانی در مقابل باشگاه کیوانیس در کلمبوس، جورجیا، نزدیک فورت بنینگ، جایی که در دادگاه نظامی برگزار شد، سکوت خود را شکست.
طبق گزارشی از این جلسه که توسط روزنامه Columbus Ledger-Enquirer گزارش شده، کالی گفت: «روزی نیست که از اتفاقی که آن روز در مای لای افتاد احساس پشیمانی نکنم.
من برای کشته شدگان ویتنامی، خانواده های آنها، سربازان آمریکایی درگیر و خانواده های آنها احساس پشیمانی می کنم. من خیلی متاسفم”.
او گفت که اشتباهش پیروی از دستورات بوده است که در زمان محاکمه از او دفاع کرده است. مافوق او تبرئه شد.
ویلیام جورج اکهارت، دادستان اصلی پرونده مای لای، گفت که قبل از حضور در سال 2009، او نمی دانست که کالی هرگز عذرخواهی کرده است.
آقای اکهارت گفت: «عذرخواهی برای قتل عده زیادی سخت است. “اما حداقل یک پذیرش مسئولیت وجود دارد.”