دانشمندان بر این باورند که یک مومیایی مصری باستان که با کلاه گیس سیاه و با صورت “جیغ” پیدا شده بود، ممکن است حدود 3000 سال پیش با فریاد از درد مرده باشد.
با نام مستعار “زن جیغ”، بیان ابدی رنج او کارشناسان را برای 90 سال متحیر کرده است.
با تجزیه و تحلیل بقایای بقایای آن با استفاده از فناوری جدید، باستان شناسان بر این باورند که این زن در حالی که از ناامیدی گریه می کند مرده است و عضلاتش اندکی پس از مرگ سفت و یخ زده و رنج او را تداوم می بخشد.
با این حال، آنها گفتند که علت مرگ او، که ممکن است خشونت آمیز بوده باشد، همچنان یک راز باقی مانده است.
سحر سلیم، استاد رادیولوژی در بیمارستان قصر العینی دانشگاه قاهره در مصر، زن جیغ را به عنوان یک “کپسول زمان واقعی” توصیف کرد که آخرین لحظات زندگی خود را حفظ می کند.
او معتقد است که اندکی پس از مرگ، یک رویداد نادر به نام انقباض جسد در بدن رخ داده است.
در این حالت، ماهیچه ها در موقعیتی که فرد در زمان مرگ در آن قرار داشت، یخ می زند.
اسپاسم پس از مرگ معمولاً با یک مرگ وحشیانه در شرایط فیزیکی شدید و احساسات شدید همراه است.
پروفسور سلیم گفت: حالت جیغ مومیایی که در این مطالعه دیده می شود را می توان به عنوان اسپاسم بدن متوفی خواند که نشان می دهد این زن با فریاد زدن از درد و رنج جان خود را از دست داده است.
زن جیغ در لوکسور باستان، زیر مقبره معمار مشهوری به نام سنموت، نه چندان دور از محل دفن مادرش، هات نوفر، پیدا شد.
این اکسپدیشن توسط موزه متروپولیتن در نیویورک رهبری می شد.
زن جیغ که در یک تابوت چوبی دراز کشیده بود و پاهایش را دراز کرده بود و دست‌هایش را بالای کشاله رانش جمع کرده بود، دو حلقه طلایی و نقره‌ای به شکل اسکرابی روی انگشت حلقه چپش و کلاه گیس سیاهی از الیاف خرما که با کوارتز و مگنتیت ساخته شده بود. و کریستال های آلبیت.
تجزیه و تحلیل نشان داد که موهای طبیعی او با حنا و ارس رنگ شده بود، اما محققان معتقدند که مصری ها موهای سیاه را ترجیح می دادند زیرا نماد جوانی بود.
دانشمندان تخمین می زنند که زن جیغ حدود 5 فوت قد داشت و در سن 48 سالگی مرد.
آزمایشات نشان داد که او قبل از مرگ بسیاری از دندان هایش را از دست داده و شکسته بود و همچنین از آرتروز خفیف ستون فقرات رنج می برد.
پروفسور سلیم گفت که مغز، ریه‌ها، کبد، طحال، کلیه‌ها و روده‌های او هنوز وجود دارند – برخلاف روش‌های مومیایی کلاسیک که در آنها معمولاً اندام‌ها از بدن خارج می‌شوند.
دانشمندان می گویند که معاینه پوست او نشان داد که با روغن ارس و کندر مومیایی شده است – اقلام گرانقیمتی که باید از کشورهای همسایه به مصر وارد می شد.
پروفسور سلیم گفت این تحقیق که در مجله Frontiers in Medicine منتشر شده است، این ایده را به چالش می کشد که حالت دردناک صورت زن جیغ می کشد نتیجه مومیایی کردن نامناسب است.
او گفت: «در اینجا نشان می‌دهیم که بدن او با استفاده از مواد گران قیمت مومیایی‌سازی وارداتی مومیایی شده است.
“این و ظاهر به خوبی حفظ شده از مومیایی با این باور سنتی که عدم برداشتن اندام های داخلی نشان دهنده مومیایی ضعیف است، در تضاد است.”