به گفته مقامات سازمان ملل و پلیس، این باند دست کم 26 نفر را در سه روستای دورافتاده در شمال پاپوآ گینه نو کشت.
جانشین فرمانده پلیس استان در استان سپیک شرقی، جیمز باگن، به شرکت پخش استرالیایی (ABC) گفت: «این چیزی وحشتناک بود… وقتی به سمت محل رفتم، دیدم که کودکان، مردان، زنان در آنجا هستند. آنها توسط یک گروه 30 نفره مرد جوان کشته شدند.
آقای باوگن به ABC گفت که تمام خانه‌های روستاها سوخته و ساکنان باقی مانده به پاسگاه پلیس پناه برده‌اند زیرا می‌ترسیدند نام عاملان را بیان کنند.
برخی از اجساد که در طول شب رها شده بودند توسط کروکودیل ها به باتلاق ها برده شدند. ما فقط محل کشته شدن آنها را دیدیم. در آنجا سرهای بریده وجود داشت.
کریس جنسن، مدیر سازمان امداد رسانی کشوری ورلد ویژن، گفت 26 نفر کشته شده اند، هشت نفر ناپدید شده اند و 51 خانواده از خانه های خود در منطقه آنگورام در رودخانه سپیک، طولانی ترین رودخانه در جزیره پرجمعیت گینه نو آواره شده اند. از تمساح ها
به نظر می رسد که ماشه، همانطور که در بیشتر موارد در PNG وجود دارد، ترکیبی از چندین چیز است. جنسن به آسوشیتدپرس گفت، اما به نظر می‌رسد جادوگری در کنار مالکیت زمین یکی از محرک‌ها باشد.
“فردی متهم به جادوگری است و ممکن است کسی باشد که بر دارایی ها یا زمین های خاصی کنترل داشته باشد.”
ولکر ترک، کمیسر حقوق بشر سازمان ملل متحد روز چهارشنبه در بیانیه ای گفت که این حملات هفته گذشته رخ داده است.
او گفت: “من از شیوع تکان دهنده خشونت مرگبار در پاپوآ گینه نو، که به نظر می رسد نتیجه اختلاف بر سر مالکیت زمین و دریاچه و حقوق استفاده کننده باشد، وحشت زده شده ام.”
آقای ترک گفت حداقل 26 نفر از جمله 16 کودک کشته شدند.
این تعداد ممکن است به بیش از 50 نفر افزایش یابد زیرا مقامات محلی در جستجوی افراد ناپدید شده هستند. علاوه بر این، بیش از 200 نفر از اهالی روستا با آتش زدن خانه هایشان فرار کردند.
آلن برد، فرماندار سپیک شرقی گفت که خشونت در این کشور متنوع با بیش از 10 میلیون نفر، که عمدتاً کشاورزان معیشتی هستند، در دهه گذشته تشدید شده است. او افزود که پلیس منابع کافی ندارد و به ندرت مداخله می کند.
پاپوآ گینه نو بیش از 800 زبان بومی دارد و قرن ها به دلیل درگیری های قبیله ای بر سر زمین از هم پاشیده شده است.
بیشتر زمین ها متعلق به قبایل است نه افراد. بدون مرزهای مشخص، اختلافات ارضی هرگز پایان نمی یابد.
این درگیری‌ها در دهه‌های اخیر به طور فزاینده‌ای مرگبار شده‌اند، زیرا مبارزان از تیر و کمان به تفنگ‌های تهاجمی روی آورده‌اند و به طور فزاینده‌ای مزدوران را درگیر می‌کنند.
بلیک جانسون، تحلیلگر اندیشکده انستیتوی سیاست امنیتی استرالیا، گفت که اگرچه قتل سپیک شرقی به نظر “رویدادی بسیار وحشتناک است، اما این اولین حادثه کشتار جمعی در سال جاری” در پاپوآ گینه نو نیست.
او گفت: “تشدید خشونت بین گروه ها، که اغلب به قتل های تلافی جویانه منجر می شود، در بهترین حالت از نظر فرهنگی قابل قبول و در بدترین حالت تشویق می شود.”
وی افزود که افسران مجری قانون منابع و آموزش کافی برای انجام وظایف پلیس در اکثر کشورها ندارند.
جانسون گفت: «این کشور بسیار بزرگ، بسیار خشن و دشوار است که بتوان در آن رفت و آمد کرد و ما حتی نمی دانیم چند نفر در آن زندگی می کنند.
درگیری های قبیله ای در ماه فوریه زمانی که تیراندازی در استان انگا باعث کشته شدن دست کم 26 ستیزه جو و تعداد نامعلومی از عابران شد، توجه بین المللی را به خود جلب کرد.
درگیری ها واکنش بحران را در ماه مه پیچیده کرد، زمانی که رانش زمین در همان استان حداقل یک روستا را ویران کرد. دولت گفت که بیش از 2000 نفر جان باختند، در حالی که سازمان ملل تعداد کشته ها را 670 نفر تخمین زد.
مشکلات امنیت داخلی در پاپوآ گینه نو، پرجمعیت ترین کشور در جنوب اقیانوس آرام پس از استرالیا، به نقطه عطف درگیری های چین با متحدان ایالات متحده برای نفوذ در منطقه تبدیل شده است.
استرالیا، حاکم سابق استعماری پاپوآ گینه نو و بزرگترین ارائه دهنده کمک های خارجی، سال گذشته توافقنامه امنیتی دوجانبه ای را با هدف رفع نگرانی های امنیتی فزاینده در نزدیک ترین همسایه خود امضا کرد. بنا بر گزارش ها، پکن همچنین می خواهد با این کشور یک معامله پلیسی منعقد کند.
چین در سال 2022 یک توافق امنیتی محرمانه با جزایر سلیمان همسایه پاپوآ گینه نو منعقد کرد. این ترتیب شامل کمک پلیس می‌شود و همچنین نگرانی‌هایی را در مورد احتمال ایجاد پایگاه دریایی چین در اقیانوس آرام جنوبی ایجاد کرده است.