امدادگرانی که به آزادسازی بیش از صد دلفین از سواحل کیپ کاد کمک کردند، تأیید می‌کنند که سرگردانی دسته جمعی که در 28 ژوئن آغاز شد، بزرگترین حادثه دلفین‌ها در تاریخ ایالات متحده بود.
دو حادثه از این دست در گذشته در هاوایی و فلوریدا کیز رخ داده است که در آن دلفین‌ها در حال چرخش در آب‌های کم عمق دیده می‌شوند، اما بر اساس داده‌ها، حادثه در کیپ کاد به این معنی است که تعداد دلفین‌هایی که در یک حادثه سرگردان شده‌اند بالاترین تعداد بوده است. از بنیاد بین المللی برای رفاه حیوانات که به انجام عملیات نجات کمک کرد.
به گفته استیسی هدمن، مدیر ارتباطات IFAW، بررسی نهایی داده‌ها و عکس‌های هوایی که در این هفته انجام شد نشان داد که در مجموع 146 دلفین در گیر افتادن آنها بوده‌اند.
این گروه تخمین زد که 102 دلفین از این رویداد چند روزه جان سالم به در بردند. 37 مورد مرگ طبیعی رخ داد و هفت دلفین باید کشته شوند.
تلاش‌های امدادی در مقیاس کوچک‌تر، از جمله نجات، جابجایی و رهاسازی 9 دلفین سمت سفید در 2 ژوئیه ادامه یافت.
در آن روز، 11 دلفین در نزدیکی پاورز لندینگ در ولفلیت، ماساچوست، سرگردان پیدا شدند. خانم هدمن گفت که دو نفر کشته شدند و 9 نفر در یک وسیله نقلیه مخصوص درمانگاه سیار نجات دلفین ها که در آن دامپزشکان و بیولوژیست ها می توانند مایعات و سایر داروها را در مسیر آب های عمیق تر تجویز کنند، منتقل شدند.
او گفت که در این مورد، دلفین ها در نزدیکی ساحل هرینگ کوو در استان وینستاون رها شدند. برچسب های ماهواره ای چندین مورد از این حیوانات را به سلامت در دریا ردیابی کردند.
هیچ دلیل ثابتی وجود ندارد که چرا دلفین ها سرگردان شدند.
امدادگران در تلاش برای بازگرداندن دلفین ها به آب های آزاد با چالش های زیادی روبرو شدند. آنها مجبور بودند از جمله با موارد زیر روبرو شوند: با شرایط گل و لای دشوار و دلفین ها در یک منطقه بزرگ پراکنده شده اند.
در برخی از امدادرسانی ها، کارگران ابتدا با پای پیاده حرکت کردند تا حیوانات را در آب های عمیق تر جمع کنند، سپس از قایق های کوچک مجهز به پینگگرهای زیر آب که صدا تولید می کنند برای کمک به جذب حیوانات استفاده کردند.
چند دلفین در روده – یا جزیره بزرگ – در Wellfleet، در رودخانه شاه ماهی مردند.
رودخانه گات محل پراکنده شدن ماهی است که به گفته کارشناسان تا حدودی به دلیل شکل قلاب دار و نوسانات شدید جزر و مدی آن است.
خانم هدمن گفت: “این نجات غرق شده تلاش بزرگی برای کارکنان، داوطلبان و شرکای ما در طول روز بود.” وی افزود که با نرخ زنده ماندن تقریباً 70٪، این گروه این عملیات را موفقیت آمیز می داند.
این سازمان همچنین گزارش‌هایی را از کشتی‌های تماشاگر نهنگ دریافت کرد که نشان می‌داد برخی از دلفین‌ها – که با برچسب‌های موقت مشخص شده‌اند – اکنون در میان گروه‌هایی متشکل از صدها دلفین دیگر شنا می‌کنند که در غرق شدن نقش نداشتند.
بیش از 25 کارمند IFAW و 100 داوطلب آموزش دیده در عملیات نجات شرکت کردند.
این گروه همچنین توسط حفاظت از نهنگ و دلفین، مرکز مطالعات ساحلی، AmeriCorps of Cape Cod و آکواریوم نیوانگلند حمایت می شد.