دانشمندان در آفریقای جنوبی از کشف این موضوع که تپه‌های موریانه‌هایی که هنوز در منطقه خشک این کشور زندگی می‌کنند، بیش از 30000 سال قدمت دارند، شگفت‌زده شدند و آنها را به قدیمی‌ترین تپه‌های موریانه فعال شناخته‌شده تبدیل می‌کند.
به گفته دانشمندان دانشگاه Stellenbosch، برخی از تپه‌های واقع در نزدیکی رودخانه Buffels در Namaqualand با قدمت رادیوکربن 34000 سال تخمین زده شده‌اند.
میشل فرانسیس، مدرس ارشد بخش خاک‌شناسی دانشگاه که این مطالعه را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «می‌دانستیم که پیر هستند، اما نه آنقدرها». مقاله او در ماه می منتشر شد.
خانم فرانسیس گفت این تپه ها زمانی وجود داشته اند که گربه های دندانه دار و ماموت های پشمالو در سایر نقاط زمین پرسه می زنند و بخش های بزرگی از اروپا و آسیا پوشیده از یخ است.
آنها قبل از اولین نقاشی های غار در اروپا بودند.
چندین تپه فسیل شده موریانه کشف شده است که قدمت آنها به میلیون ها سال پیش می رسد. قدیمی‌ترین تپه‌های مسکونی قبل از این مطالعه در برزیل پیدا شده‌اند و تقریباً 4000 سال قدمت دارند. آنها از فضا قابل مشاهده هستند.
خانم فرانسیس گفت تپه های Namaqualand نسخه موریانه یک “مجتمع آپارتمانی” هستند و شواهد نشان می دهد که آنها به طور مداوم توسط مستعمرات موریانه زندگی می کردند.
تپه‌های موریانه یکی از ویژگی‌های چشم‌انداز Namaqualand است، اما هیچ‌کس به سن آنها مشکوک نشد تا اینکه نمونه‌هایی توسط متخصصان مجارستان برای تعیین قدمت رادیوکربن برداشته شد.
خانم فرانسیس گفت: “مردم نمی دانند که مناظر منحصر به فرد و باستانی در آنجا حفظ شده است.”
برخی از بزرگترین تپه ها – که در زبان محلی به عنوان “heuweltjies” شناخته می شوند، که در زبان آفریکانس به معنای تپه های کوچک است – حدود 100 فوت (30 متر) عرض دارند. لانه موریانه ها به عمق 10 فوت زیر زمین است.
خانم فرانسیس گفت که محققان مجبور شدند برای جمع‌آوری نمونه‌ها، بخش‌هایی از تپه‌ها را با دقت حفر کنند و موریانه‌ها وارد «حالت ایمنی» شدند و شروع به پر کردن سوراخ‌ها کردند.
این تیم به طور کامل تپه ها را بازسازی کردند تا موریانه ها را در برابر شکارچیانی مانند aardvarks در امان نگه دارند.
خانم فرانسیس گفت این پروژه چیزی بیش از یک نگاه جذاب به سازه های باستانی است. همچنین بینشی در مورد آب و هوای ماقبل تاریخ ارائه کرد که نشان داد ناماکوالند در زمان شکل گیری تپه ها مکان بسیار مرطوب تری بوده است.
موریانه های دروگر جنوبی متخصص جذب و ذخیره کربن با جمع آوری شاخه ها و سایر چوب های مرده و سپس قرار دادن آن در عمق خاک هستند.
این امر مزایایی را در قالب مقابله با تغییرات آب و هوایی با کاهش میزان دی اکسید کربن منتشر شده در جو به ارمغان می آورد.
برای خاک هم خوبه انبوهی از گل‌های وحشی روی تپه‌های موریانه در منطقه‌ای که باران کمی می‌بارد، شکوفا می‌شوند.
خانم فرانسیس خواستار تحقیقات بیشتر در مورد تپه‌های موریانه شد، با در نظر گرفتن درس‌هایی که می‌توان از آنها در مورد تغییرات آب و هوا، حفظ اکوسیستم‌ها و شاید حتی بهبود شیوه‌های کشاورزی کسب کرد.
ما بهتر است آنچه را که موریانه ها در تپه ها انجام دادند را تجزیه و تحلیل کنیم. آنها بسیار خسته کننده تلقی می شدند.